جرج منبیوت در مقاله ای تحت عنوان �درآمد حاصل از بزه� که در شماره سوم مارس 2009 روزنامه گاردین منتشر گردیده، در مورد وضعیت اسفناک نقش زندان های خصوصی در متمایل نمودن مقامات قضایی جهت افزایش صدور محکومیت های زندان نکات قابل تأملی را می نویسد که جهت رعایت امانت عین بیان وی در ذیل نقل می گردد:

It�s a staggering case; more staggering still that it has scarcely been mentioned on this side of the ocean. Last week two judges in Pennsylvania were convicted of jailing some 2000 children in exchange for bribes from private prison companies

Mark Ciavarella and Michael Conahan sent children to jail for offences so trivial that some of them weren�t even crimes. A 15 year-old called Hillary Transue got three months for creating a spoof web page ridiculing her school�s assistant principal. Mr Ciavarella sent Shane Bly, then 13, to boot camp for trespassing in a vacant building. He gave a 14 year-old, Jamie Quinn, 11 months in prison for slapping a friend during an argument, after the friend slapped her. The judges were paid $2.6 million by companies belonging to the Mid Atlantic Youth Services Corp for helping to fill its jails. This is what happens when public services are run for profit

It�s an extreme example, but it hints at the wider consequences of the trade in human lives created by private prisons. In the US and the UK they have a powerful incentive to ensure that the number of prisoners keeps rising

 این یک مسئله بهت آور است، و مبهوت کننده تر آنکه تاکنون در این سوی اقیانوس کمتر به آن اشاره شده است؛ هفته پیش دو قاضی در پنسیلوانیا به اتهام فرستادن حدود دو هزار کودک به زندان در قبال دریافت رشوه از شرکت های زندان خصوصی محکوم شدند.

مارک سیاوارلا و مایکل کونائن کودکانی را به خاطر تخلفات چندان کم اهمیتی که اصلاً برخی از آنها نیز اساسا جرم محسوب نمی شدند به زندان فرستادند؛ نوجوانی پانزده ساله به نام هیلاری ترانسوا به دلیل ایجاد یک صفحه وب طنزآمیزی که در آن معاون مدرسه اش را مورد تمسخر قرار داده بود به سه ماه حبس محکوم شده بود؛ آقای سیاوارلا، شین بلای سیزده ساله را به لحاظ ورود غیر مجاز به ساختمانی خالی از سکنه به اردوگاه آموزش نظامی فرستاد، وی همچنین جیمی کوئین چهارده ساله را به دلیل سیلی زدن به دوستش در اثنای یک مشاجره و پس از آنکه او به وی سیلی زده بود، به یازده ماه تحمل حبس محکوم نمود. موسسات متعلق به �شرکت خدمات جوانان مید آتلانتیک� به لحاظ مساعدت قضات مذکور در راستای پر کردن زندان هایشان مبلغ دو میلیون و ششصد هزار دلار به ایشان پرداختند؛ این در شرایطی رخ می دهد که سرویس  های خدمات عمومی به صورت انتفاعی فعالیت می نمایند.

علی رغم اینکه نمونه مذکور بسیار شدید می باشد، لیکن بر عوارض گسترده تر چنین تجارتی با زندگی انسان ها که از سوی زندان های خصوصی صورت گرفته دلالت دارد؛ در ایالات متحده آمریکا و انگلیس زندان های خصوصی دارای انگیزه ای قوی جهت تضمین حفظ روند افزایشی شمار زندانیان می باشند.

منبع:

  http://londonprogressivejournal.com/article/view/387/the-proceeds-of-crime  برای دیدن ترجمه کامل مقاله ر.ک. نشریه سیاحت غرب، شماره70، ترجمه با عنوان عواید جرم و جنایت